Carrie

Pierwszy raz czytałam książkę z gatunku horroru, późno dowiedziałam się, że to pierwsza opublikowana powieść autora co miało sens. Nie wiem czy bym ją poleciła ale sama nie żałuję, że ją przeczytałam.

Pierwszy raz czytałam książkę z gatunku horroru, późno dowiedziałam się, że to pierwsza opublikowana powieść autora co miało sens. Nie wiem czy bym ją poleciła ale sama nie żałuję, że ją przeczytałam.

Mam dość mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. W wielu momentach była chaotyczna, chociaż miało to swój cel to nie do końca trafia do mnie taki styl pisania. Opowiada o dziewczynie posiadającej zdolności telekinetyczne i pokazuje do jakich nieszczęść może to doprowadzić.
Książka przedstawia też relacje między nastolatkami i jak ważne są one dla nich. Ukazana jest też bezwzględność młodych ludzi wobec siebie i chociaż książka została napisana 50 lat temu, to nadal ma to pokrycie w rzeczywistości.

Mam dość mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. W wielu momentach była chaotyczna, chociaż miało to swój cel to nie do końca trafia do mnie taki styl pisania. Opowiada o dziewczynie posiadającej zdolności telekinetyczne i pokazuje do jakich nieszczęść może to doprowadzić.
Książka przedstawia też relacje między nastolatkami i jak ważne są one dla nich. Ukazana jest...

Początkowo książka zapowiadała się dobrze, ale z czasem coraz mniej chciało mi się ją czytać. Nieustannw wtrącanie zeznań świadków, fragmentów zmyślonych książek, artykułów naukowych (zresztą nienaukowo napisanych)... to wszystko było strasznie męczące. Finał? Tragedia. Opisywanie bez ładu i składu tego samego wydarzenia z perspektywy innych osób... męczące.

Nie mam pojęcia jak jest w wersji papierowej, ale w ebooku w wielu miejscach były zdania ułożone w sposób całkowicie sprzeczny z gramatyką i to bez żadnej interpunkcji. Książka strasznie przewidywalna. Nudna. Mam w zwyczaju kończyć książki, które zacząłem, niezależnie od wszystkiego, ale tej nie dałem rady dokończyć. Nudna, męcząca, przewidywalna, chaotyczna (pod koniec),niekiedy wręcz irytująca. Dlatego daję najgorszą ocenę z możliwych.

Początkowo książka zapowiadała się dobrze, ale z czasem coraz mniej chciało mi się ją czytać. Nieustannw wtrącanie zeznań świadków, fragmentów zmyślonych książek, artykułów naukowych (zresztą nienaukowo napisanych)... to wszystko było strasznie męczące. Finał? Tragedia. Opisywanie bez ładu i składu tego samego wydarzenia z perspektywy innych osób... męczące.

Nie mam...

#Twórczość Kinga 1.
Pierwszy horror, jaki wyszedł spod pióra Stephena Kinga i pierwszy który przeczytałam.To jednak wg.mnie powieść bardzo przeciętna. Książka wielokrotnie ekranizowana (co również mnie nie porwało) i przekonać się można o wyższości lektury nad filmem, o zupełnie innym jej charakterze niż w przypadku filmów.

Debiut Kinga, mimo niewielkiej ilości stron, chwilami czyta się z pewną trudnością za sprawą "przerywników" w postaci fragmentów zeznań czy urywków gazet. Z jednej strony uwiarygadniają one powieść, z drugiej zaś nieco przeszkadzają w lekturze.

#Twórczość Kinga 1.
Pierwszy horror, jaki wyszedł spod pióra Stephena Kinga i pierwszy który przeczytałam.To jednak wg.mnie powieść bardzo przeciętna. Książka wielokrotnie ekranizowana (co również mnie nie porwało) i przekonać się można o wyższości lektury nad filmem, o zupełnie innym jej charakterze niż w przypadku filmów.

Debiut Kinga, mimo niewielkiej ilości stron,...

female rage

female rage

Jedna z krótszych książek autora, bo zaledwie 200 stron, a jak wiemy Stephen King lubi pisał długie tytuły.

O czym jest książka? Teraz powiemy, że temat w sumie dosyć prosty, a nawet oklepany. Czemu? Bo z opisu dowiadujemy, się co się wydarzy. I doskonale wiemy co i na to właśnie czekamy.

Dziewczyna wychowana przez fanatyczną matkę, która dnie spędza na pracy oraz modlitwach do Boga. W dodatku należy ona do jednego z wielu rozłamów kościoła, akcja dzieje się w ubiegłym stuleciu w Ameryce, a córka kompletnie nie zna życia.
Ponadto ma w sobie moc telekinezy i to bardzo silną moc.

Otchłań i Niebo. Schowek,. krew, grzech, bal, dziewczyny, zdrada, podły żart...

Każdy by chciał zobaczyć krwawą zemstę bohaterki.
Jednak czy każdy utożsami się z dziewczyną???

Stephen King jak zwykle w swoim stylu opisuje postacie i zdarzenia, a książka szybko przechodzi do meritum i jednocześnie finału. Krwawego finału....

Czy warto przeczytać? Zdecydowanie tak. Polecam każdemu. Książka jest idealnym wprowadzeniem w twórczość autora, a przeczytanie jej to kwestia chwil, bo czyta się szybko i żwawo.

Jedna z krótszych książek autora, bo zaledwie 200 stron, a jak wiemy Stephen King lubi pisał długie tytuły.

O czym jest książka? Teraz powiemy, że temat w sumie dosyć prosty, a nawet oklepany. Czemu? Bo z opisu dowiadujemy, się co się wydarzy. I doskonale wiemy co i na to właśnie czekamy.

Dziewczyna wychowana przez fanatyczną matkę, która dnie spędza na pracy oraz...

Święta historia ale nie powaliła mnie. Zdecydowanie wolę późniejszego Kinga.

Święta historia ale nie powaliła mnie. Zdecydowanie wolę późniejszego Kinga.

Powiem szczerze, im bliżej końca tym ciężej mi się to czytało, ale biorę też pod uwagę, że jest to debiut i pod tym względem myślę, że to naprawdę spoko pozycja. Myślę, że najciekawszą bohaterką jest Sue Snell, bo Carrie i jej matka mają narzucone cechy dominujące, Carrie jest prześladowana w szkole co jest przyczyną wszystkich wydarzeń w tej historii, a jej matka jest fanatyczką religijną wierzącą w surowość Boga, który jedynie kara, nigdy nie wybacza, co dodatkowo pogłębia problemy Carrie, jej ból, gorycz i frustrację, która w niej drzemie. Ale Sue Snell? Ona nie jest tak oczywista, dlaczego? Bo ona sama nie wie czego chce, czasami sama nie jest w stanie uwierzyć w własne postępowanie czy szczerość intencji swoich działań, pod tym względem jest dość interesującą bohaterką.

Powiem szczerze, im bliżej końca tym ciężej mi się to czytało, ale biorę też pod uwagę, że jest to debiut i pod tym względem myślę, że to naprawdę spoko pozycja. Myślę, że najciekawszą bohaterką jest Sue Snell, bo Carrie i jej matka mają narzucone cechy dominujące, Carrie jest prześladowana w szkole co jest przyczyną wszystkich wydarzeń w tej historii, a jej matka jest...

To była moja pierwsza przeczytana książka Kinga. Może to wstyd, że dopiero teraz... A może nie, może zawsze jest ten odpowiedni czas na daną książkę. "Carrie" pożyczyła mi przyjaciółka, więc w sumie pomyślałam: "czemu nie?" Stwierdziłam, że chętnie przeczytam.
Okej, nie mam porównania co do innych książek autora, nie wiem jak pisze, a przede wszystkim jak pisze najnowsze książki, bo przecież minęło kilkadziesiąt lat od wyjścia "Carrie", ale wiem, że zdecydowanie czuje się, że to jest książka, która ma swoje lata - język, zdania, sposób wypowiedzi. Nie przeszkadza to oczywiście w czytaniu.
Co do oceny - mam wrażenie, że daję ją niską... A książka mi się podobała. Może mam to poczucie przez to, że oceniam książkę wybitnego pisarza, którego nazwisko zna prawie każdy, jego książki leżą w każdej księgarni, na podstawie których nakręcono ogromną ilość filmów, a ja coś tu sobie krytykuję...
Ale przecież ja oceniam obiektywnie książkę, prawda?
Tak, dlatego "Carrie" oceniam na 6, nie wyżej, bo książka mi się podobała, to na pewno, wartka akcja, nieźle skonstruowani bohaterowie, ciekawa fabuła, interesujący koniec, ale... Brakowało w niej jeszcze tego kunsztu, dopracowania pewnych elementów, szczegółów, ubarwienia postaci. Autor nie "wycisnął" z niej potencjału na sto procent.
Jednakże King bardzo zachęca do kolejnych książek. W "Carrie" widać, że jego pióro i niesamowita wyobraźnia zaczynają rozwijać skrzydła. Końcówka... Świetna, barwna, idealnie ilustrująca chęć zemsty, co człowiek może zrobić, ile poświęcić i jaką cenę zapłacić za to, żeby odegrać się na ludziach, którzy nas skrzywdzili. Autor wplata odczucia, emocje, reakcje, różne reakcje, na to, co dzieje się wokół.
Postacie Sue i matki Carrie podobają mi się bardzo, lecz czułam, że za mało poznałam tytułową bohaterkę i czułam przez to niedosyt.
Poza tym - książkę zdecydowanie polecam, myślę, że warto sięgnąć po pierwszą powieść Kinga, która otworzyła mu drogę do świata pisarskiego.

To była moja pierwsza przeczytana książka Kinga. Może to wstyd, że dopiero teraz... A może nie, może zawsze jest ten odpowiedni czas na daną książkę. "Carrie" pożyczyła mi przyjaciółka, więc w sumie pomyślałam: "czemu nie?" Stwierdziłam, że chętnie przeczytam.
Okej, nie mam porównania co do innych książek autora, nie wiem jak pisze, a przede wszystkim jak pisze najnowsze...

Przerażający obraz ludziego fanatyzmu, w tym przypadku religijnego, który niszczy dzieciństwo i młodość córce fanatycznej matki. Wyśmiewana, wyszydzana przez rówieśników w szkole, oraz tłamszona nieustannie przez matkę Carrie, odkrywa w sobie moc. Moc telekinetyczną. To nie może się skończyć dobrze, to musi się skończyć źle.

Przerażający obraz ludziego fanatyzmu, w tym przypadku religijnego, który niszczy dzieciństwo i młodość córce fanatycznej matki. Wyśmiewana, wyszydzana przez rówieśników w szkole, oraz tłamszona nieustannie przez matkę Carrie, odkrywa w sobie moc. Moc telekinetyczną. To nie może się skończyć dobrze, to musi się skończyć źle.